De 56-jarige John van Welie uit Gouda is al sinds 1996 werkzaam als parketteur, de eerste jaren in loondienst bij verschillende werkgevers. Sinds 2012 werkt hij als freelance parketteur onder de naam Parket Service Van Welie en dat doet hij zeker niet onverdienstelijk. Zijn zoon Mitchel (29) is ook werkzaam als freelance parketteur. Hij startte in 2018 en bezit het diploma van de parketopleiding van ROC Midden Nederland in Nieuwegein.
Van Welie senior beschikt zelf niet over een diploma van de parketopleiding. ‘Toen ik in 1996 begon te werken als parketteur in loondienst bij Europa Parket in Bleiswijk, had ik nog maar vijftien vierkante meter laminaat gelegd. Ik kreeg een heel korte interne cursus van twee dagen en daarna kon ik direct met een bus met gereedschap op pad om vloeren te gaan plaatsen bij klanten. In de loop van de jaren heb ik het ambacht van parketteur in de praktijk onder de knie gekregen. Tot 2001 werkte ik voor Europa Parket in Bleiswijk, maar toen ging deze zaak failliet. Vervolgens was ik vijf jaar werkzaam voor Maashout in Waddinxveen. Ik moest er daar uit omdat ik de duurste parketteur was.
De parketteurs die hier werkten, plaatsten alleen massieve planken van allerlei houtsoorten. Slechts twee maanden stond ik op de loonlijst van Uipkes in Alphen aan den Rijn. Hier was ik snel klaar, want hun werkwijze beviel me niet. Daarna was ik pakweg tweeënhalf jaar werkzaam bij Startdrift in Bleiswijk. Deze onderneming ging helaas ook failliet. Woodstore in Scheveningen was mijn volgende werkgever. Hier leidde ik Mitchel op tot parketteur en hij stond hier ook op de loonlijst. In 2012 zijn we allebei gestopt, want het lukte onze werkgever niet meer om ons loon te betalen. Dat was helemaal niet zo vreemd. We zaten middenin de kredietcrisis en toen gingen de meeste parketzaken op de fles. Hoewel ik er eigenlijk niet zo’n zin in had, startte ik in 2012 als freelance parketteur onder de naam Van Welie Parket Service. Met onze voormalige werkgever maakte ik een deal om voor een mooi prijsje gereedschappen over te nemen. Sindsdien reis ik met mijn werkbus door heel het land om vloeren te leggen.’
Automonteur
In eerste instantie leek het er helemaal niet op dat John (freelance) parketteur zou worden. ‘Ik rondde mijn lts-opleiding autotechniek af op C-niveau. Daarna ging ik in militaire dienst. Toen ik daar uitkwam, werkte ik een jaar als automonteur voor een taxibedrijf. Maar dit werk werd zó slecht betaald. Vervolgens werkte ik vijf jaar als grondwerker en daarna nog vier maanden bij een wegenbouwbedrijf. In die tijd had ik een vriendin en haar stiefvader was werkzaam als verkoper bij Europa Parket. Hij wist dat ik handig was en zodoende kwam ik aan die eerste baan in loondienst bij dit bedrijf als parketteur.’
Nadat Van Welie zijn zoon had opgeleid tot parketteur, ging Mitchel vanaf 2012 aan het werk in het plaatsen van natuursteen. ‘Ondertussen kreeg hij reuma en kon hij dat werk niet meer doen. In 2018 maakte hij de overstap en sindsdien is hij ook freelance parketteur. Een jaar lang nam ik hem mee naar al mijn klussen. Ik huurde hem in als zzp’er, want het was me te link om hem in loondienst te nemen. De opbrengsten deelden we. Na 2018 kocht Mitchel zijn eigen bus en gereedschappen en gingen we weer onze eigen weg. Af en toe werken we nog samen.’
Lees ook: Vakmensen | Harm Hagemeijer
Vakman
Op dit moment werkt Parket Service Van Welie voor zo’n drie opdrachtgevers. Zij zorgen voor een constante stroom aan werk. John heeft altijd klussen, want hij is een vakman. ‘Ik ben een Pietje precies. Die autistische werkwijze van mij is gelukkig in de loop van de jaren verminderd. Goed is goed. Het liefst leg ik houten vloeren. Met hout kun je alles doen en maken en het leeft. Laminaat plaats ik soms, PVC leg ik niet. Mitchel is hier onlangs wel mee begonnen. Naar mijn mening blijven laminaat en PVC kunststof. Vakwerk afleveren vind ik heel erg belangrijk. Tegen Mitchel zeg ik altijd dat hij een vloer bij een klant net zo moet plaatsen als hij dat bij hem thuis zou doen. Als de klant tevreden is, dan is de parketteur dat ook. Een afknapper vind ik het als een klant om niks gaat zeuren. Een hekel heb ik aan het tillen van gereedschappen naar verdiepingen. Wat ik het leukst aan mijn ambacht vind? Dat is de grote afwisseling. Het afleveren van een mooie vloer. Hiervoor moet je liefde voor je vak hebben. Als je dat niet hebt, dan kun je geen mooie vloer maken.’
Ziekte
John brak onlangs tijdens het basketballen met vrienden zijn rechterpols. ‘Hierdoor kan ik een week of zes niet werken. Tot eind juni ben ik even uit de running. Gelukkig heb ik wel een buffer om dit op te vangen. Verzekerd voor arbeidsongeschikt ben ik niet. Dat is niet te betalen.’ Van Welie, die oorspronkelijk uit Arnhem komt, is getrouwd met Jolanda. ‘Ze heeft gezondheidsproblemen, net als mijn moeder. Als ik maar even tijd heb rijd ik naar Arnhem. Daar woont ze en wordt ze verzorgd. Ik vind het fijn om bij haar te zijn.’ Sinds een paar jaar is Van Welie de trotse opa van Luca en het tweede kleinkind is op komst. ‘Als ik samen met mijn kleinzoon ben, dan vergeet ik prompt alle problemen die spelen. Dat is heel fijn! Als er acute dingen spelen met een familielid dan laat ik alles zo vallen, want dan wil ik er zijn.’
Terugkijken
Van Welie heeft het over ups en downs als hij terugkijkt op de elf jaar dat hij nu werkzaam is als freelance parketteur. ‘De coronaperiode was de grootste klapper voor de parketbranche ooit. Tijdens corona kon het niet op als het om de hoeveelheid werk ging. Ik heb toen ook heel veel gewerkt. Nu is het rustiger en werk ik dus minder hard. Mijn planning staat vol tot na de zomervakantie en daarna komen er wat grotere projecten aan. Af en toe heb ik nu ook wat lege plekken in mijn agenda. De hoeveelheid werk stagneert wat. Van een echte terugloop gaat het denk ik niet komen.’
Aan het doen van de administratie heeft John een hekel. ‘Ik vind dit zeker een minder punt aan het werken als freelancer. Feit is dat ik altijd achterloop als het om facturatie gaat. Ik moet er echt voor gaan zitten om facturen te maken en de deur uit te doen. Ik stap liever direct weer in mijn bus om een volgende legklus op te gaan pakken. Als ik een aanbod zou krijgen om ergens weer in loondienst aan de slag te gaan als parketteur, dan ga ik heel erg hard nadenken. Ik ontvang dan wel inkomen bij ziekte en bovendien wordt er dan ook weer pensioen opgebouwd. Diverse keren kreeg ik een aanbod om als verkoper van vloeren aan het werk te gaan. Daar voel ik niks voor. Ik zie mezelf niet als een verkoper. Ook wil ik niet op zaterdag werken. Ik ben graag in het weekend vrij, lekker twee dagen aaneengesloten. Zoals het er nu naar uitziet , en ik over vijf of tien jaar nog steeds freelance parketteur. Fysiek kan ik alles nog aan. De vrijheid die ik nu heb krijg ik nergens anders.’
Tekst: Dirk Bosman